Τεστ Παπ: Κάθε πότε πρέπει να γίνεται και γιατί;

To Τεστ Παπ είναι η πιο συνηθισμένη γυναικολογική εξέταση για την ανίχνευση καρκίνου στον τράχηλο της μήτρας. Ο εξιδεικευμένος γυναικολόγος συλλέγει κύτταρα από τον τράχηλο και στην συνέχεια ερευνά τυχόν αλλοιώσεις. Όταν η γυναίκα έχει ξεπεράσει την ηλικία των 30  μπορεί να συνδυαστεί με τεστ για τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV). Πρόκειται για μια συνηθισμένη σεξουαλικώς μεταδιδόμενη λοίμωξη που μπορεί να προκαλέσει καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.

Χάρη στο τεστ παπ, μπορεί να εξασφαλιστεί η έγκαιρη ανίχνευση προκαρκινικών κυττάρων και να θεραπευτεί αποτελεσματικά ο καρκίνος, όταν ακόμη βρίσκεται στο πρώιμο στάδιο. Στις περισσότερες χώρες οι γυναίκες ξεκινούν να κάνουν τεστ Παπ στην ηλικία των 21 ετών και να το επαναλαμβάνουν κάθε τρία χρόνια μέχρι την ηλικία των 65 ετών. Αν ο οργανισμός μιας γυναίκας, ωστόσο, έχει ορισμένα χαρακτηριστικά που αυξάνουν τις πιθανότητες κινδύνου, ο γυναικολόγος μπορεί να την παροτρύνει να κάνει πολύ συχνότερα τεστ. Οι παράγοντες που καθιστούν πιο ευάλωτες τις γυναίκες στον καρκίνο του τραχήλου είναι

• Έκθεση στη διαιθυλοστιλβεστρόλη (DES) πριν από τη γέννηση
• HIV λοίμωξη
• Εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος λόγω μεταμόσχευσης οργάνων ή χημειοθεραπείας
• Χρόνιο κάπνισμα

Τεστ Παπ – Πώς γίνεται;

Είναι σημαντικό η γυναίκα να αποφύγει τη σεξουαλική επαφή δύο ημέρες πριν πραγματοποιηθεί το τεστ παπ. Επίσης, συνίσταται να μην γίνεται τεστ παπ την περίοδο που η γυναίκα έχει έμμηνο ρύση. Αφού γδυθεί η ασθενής, ο γυναικολόγος εισάγει ένα ειδικό εργαλείο στον κόλπο ώστε να εξετάσει τον τράχηλο. Ταυτόχρονα γίνεται και λήψη των κυττάρων του τραχήλου. Αν το δείγμα των κυττάρων φανερώσει κάποια αλλοίωση, ο γυναικολόγος θα παραπέμψει την ασθενή σε περαιτέρω γυναικολογικές εξετάσεις. Μερικές από αυτές είναι η κολποσκόπηση και η καλλιέργεια κολπικού υγρού.

Το τεστ Παπ έχει πάρα πολύ υψηλά ποσοστά αξιοπιστίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όμως, μπορεί να χρειαστεί να επαναληφθεί. Αν η ασθενής πάσχει από κάποια φλεγμονή, η οποία δεν έχει προλάβει να θεραπευτεί ή αν υπάρχει βλέννα ή αίμα σε τόσο μεγάλη ποσότητα που να κρύβει τα κύτταρα του τραχήλου, τότε η διαδικασία ίσως δεν λειτουργήσει ομαλά. Καμιά φορά ενδεχομένως και το δείγμα που θα μεταφερθεί στον κυτταρολόγο για εξέταση να είναι ελλιπές με αποτέλεσμα να χρειαστεί να ξαναγίνει το τεστ για να γίνει λήψη μεγαλύτερου δείγματος.

Σε περίπτωση που το αποτέλεσμα εμφανίσει μη φυσιολογικά κύτταρα δε σημαίνει ότι η ασθενής πάσχει από καρκίνο του τραχήλου. Αντιθέτως, μπορεί να ισχύουν μία από τις παρακάτω περιπτώσεις:

• Καρκίνωμα
• Άτυπα κύτταρα απροσδιορίστου σημασίας (ASCUS)
• Ήπια αλλοίωση (LSIL)
• Μέτρια ή σοβαρή αλλοίωση (HGSIL)

Είναι απαραίτητο κάθε γυναίκα να φροντίζει την υγεία της, ειδικά όταν πρόκειται για ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπως ο καρκίνος. Η τακτική παρακολούθηση του γυναικολογικού συστήματος είναι η καλύτερη πρόληψη για οποιοδήποτε πρόβλημα.

Ο προληπτικός έλεγχος αποτελεί επιτακτική ανάγκη για κάθε γυναίκα. Σε οποιαδήποτε ένδειξη συμπτώματος η γενικότερου προβληματισμού απευθυνθείτε στον εξιδεικευμένο Γυναικολόγο – Μαιευτήρα Νικόλαο Γεωργογιάννη για μία εξατομικευμένη διάγνωση και αντιμετώπιση.